Stanowią ponad 50% urazów obserwowanych w praktyce medycyny sportowej.
Ogólne koncepcje przeciążenia:
Traktując ją jako funkcję trzeciej zasady dynamiki Newton’a, kontuzję sportową można opisać jako wynikającą z równych i przeciwnych reakcji, które prowadzą z kolei do makro- lub mikrourazów.
Makrouraz: Równe i przeciwne siły przekraczają wytrzymałość określonej struktury anatomicznej, więc struktura zawodzi.
Mikrouraz: Mikroskopowy uraz podprogowy spowodowany powtarzającą się aktywnością; może kumulować się w czasie i powodować stan zapalny; charakteryzuje się bólem i dysfunkcją.
Predyspozycja:
Ważne są czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, które upodatniają sportowca na nadużywania kontuzji.
wewnętrzne: nieprawidłowe ustawienie kończyn, zaburzenia równowagi mięśniowej i inne czynniki anatomiczne,
zewnętrzne: błędy podczas treningu, zła technika, nieprawidłowe powierzchnie i sprzęt, złe warunki otoczenia.
Procesy zwyrodnieniowe:
Mogą wpływać na obrażenia urazowe, ale częściej mają wpływ na urazy wynikające z nadmiernego używania; normalne procesy zwyrodnieniowe zachodzą w wielu tkankach mięśniowo-szkieletowych wraz z wiekiem; mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia pewnych urazów, takich jak problemy ze stożkiem rotatorów i ścięgnami Achillesa.
Klasyfikacja generalna:
Urazy wynikające z przeciążenia/nadużycia klasyfikowane są według czterech etapów:
Etap 1: Ból tylko po aktywności.
Etap 2: Ból podczas aktywności, nie ogranicza wydajności.
Etap 3: Ból podczas aktywności, ogranicza wydajność.
Etap 4: Przewlekły, nieustający ból, nawet podczas spoczynku.
Kości
Nadmierny uraz kości może być złamaniem przeciążeniowym lub martwicą jałową.
Klasyfikacja:
Złamanie przeciążeniowe: Najczęściej występuje w kończynie dolnej, ale można się z nim spotkać również w obrębie kręgosłupa i kończyny górnej, gdy jest poddawana obciążeniom (np. podczas gimnastyki, treningu siłowego).
Martwica jałowa: U sportowców niedojrzałych szkieletowo (okres dojrzewania) siły trakcyjne mogą wpływać na apofizę i uszkodzenie ukrwienia. Wydają się wynikać z powtarzającego się przeciążenia przy ścięgnistym przyczepie do centrum wzrostu kości, po którym następuje reaktywne tworzenie kości; najczęściej jest to choroba Osgooda-Schlatter’a (jałowa martwica guzowatości piszczeli).
Stawy
Nadmierne urazy stawów prawie zawsze wynikają z czynników mechanicznych. Chociaż mogą powodować stan, który można nazwać zapaleniem stawów, bardziej uzasadnione może być myślenie sportowców o tym, jak o zapaleniu błony maziowej. Może być ono uogólnione, z obrzękiem, ciepłem, bólem i czasami zaczerwienieniem.
Więzadło
Istnieje kilka przykładów częstych urazów więzadeł spowodowanych nadmiernym obciążeniem. Teoretycznie mogą wystąpić, gdy więzadło jest poddawane wielokrotnemu naprężeniu.
コメント